9 sposobów wykorzystania AI w świecie kultury

Od 2018 r. Laboratorium Google Arts & Culture bada zastosowanie sztucznej inteligencji (AI) i systemów uczących się w kontekście artystycznym i kulturowym. Sztuczna inteligencja jest jednocześnie narzędziem i współpracownikiem. Podobnie jak wcześniej inne rewolucyjne technologie otwiera niezliczone możliwości przed artystami, technologami i instytucjami kultury. Jest wykorzystywana w ramach procesu twórczego, pomaga sprostać wyzwaniom, a nawet służy do nawiązywania kontaktu z odbiorcami. Wiele naszych projektów, które są efektem współpracy z różnego rodzaju artystami i artystkami oraz instytucjami kultury, powstało z chęci znalezienia odpowiedzi na postawione sobie pytania: Jak to jest usłyszeć kolor? W jaki sposób archiwum artysty może być inspiracją w procesie twórczym? Czy w muzeum można znaleźć swojego sobowtóra? W jaki sposób można zwizualizować kryzys klimatyczny? Jak nakłonić ludzi z pokolenia Z do śpiewania arii operowych? Jak kuratorzy sztuki mogą pokazać nam utracone dzieła? Pytania tego typu nurtują nas od lat i najczęściej to sztuczna inteligencja odegrała kluczową rolę w opracowaniu projektów i eksperymentów, które pomogły nam znaleźć na nie odpowiedzi. Przyjrzyjmy się więc naszym 9 najbardziej intrygującym projektom, aby przekonać się, jak sztuczna inteligencja przysłużyła się światu kultury.
Sztuczna inteligencja jako narzędzie do stawiania czoła wyzwaniom.

Spośród 7 tysięcy języków używanych obecnie na ziemi ponad 3 tysiące jest zagrożonych wymarciem. Woolaroo to narzędzie typu open source, które pomaga społecznościom językowym chronić język i poszerzać listę używanych w nim słów. Obecnie narzędzie to obsługuje 17 języków, w tym m.in. jidysz, kreolski luizjański, maoryski, nawat, rapanui, sycylijski, tamazight czy Yang Zhuang. Woolaroo to projekt, który korzysta ze wspomaganego sztuczną inteligencją rozpoznawania obrazów, aby identyfikować obiekty w kadrze i dopasowywać je do stale powiększającej się biblioteki słów. Więcej informacji

Kobiety, które zasłynęły w dziedzinie nauki, często nie otrzymują zasłużonego uznania. Dlatego we współpracy z kuratorami z Instytutu Smithsona opracowaliśmy narzędzia oparte na systemach uczących się, które pomagają odkryć wcześniej nieznany wkład kobiet w świat nauki. Zapewniają one kuratorom i pracownikom naukowym zajmującym się danymi możliwość analizowania i wizualizacji danych kulturowych obejmujących niemal 2 stulecia. Więcej informacji.

Trzy arcydzieła Gustava Klimta – Medycyna, Prawoznawstwo i Filozofia – zostały zniszczone podczas II wojny światowej. Po tych niezwykłych dziełach sztuki (nazywanych „obrazami wydziałowymi”) zostały jedynie artykuły z ich opisami oraz czarno-białe zdjęcia. Dzięki systemom uczącym się i ścisłej współpracy z ekspertami z wiedeńskiego Belwederu zajmującymi się twórczością Klimta udało nam się wirtualnie odtworzyć te dzieła słynnego artysty. Więcej informacji 

To tylko 3 z wielu projektów, których celem było sprostanie wyzwaniom stojącym przed naszymi partnerami ze świata kultury. Sztuczna inteligencja została również wykorzystana do zidentyfikowania dzieł sztuki uchwyconych na starych fotografiach znajdujących się w zbiorach muzeum MOMA, przeanalizowania ogromnych zbiorów danych zgromadzonych przez magazyn LIFE oraz uporządkowania archiwum obrazów NASA, które teraz ma przystępną, interaktywną i zaskakującą formę.

Eksperymenty wykorzystujące sztuczną inteligencję jako nowy sposób obcowania z kulturą w świecie online
Blob Opera to wykorzystujący systemy uczące się zabawny eksperyment, który przekształca muzyczne pomysły w piękny harmonijny śpiew operowy. Najlepsze jest to, że wcale nie trzeba umieć śpiewać. Użyliśmy głosów 4 profesjonalnych śpiewaków i śpiewaczek operowych, aby wytrenować „sieć neuronową”. Nauczyliśmy algorytm śpiewać i harmonizować 4 różne typy głosów oraz dodaliśmy syntezę śpiewu – obszar sztucznej inteligencji skupiający się na tym, jak komputery mogą modelować ludzki śpiew. Blob Opera – cyfrowe narzędzie dla każdego, bez względu na umiejętności muzyczne – jest używane zarówno przez nauczycieli podczas zajęć, jak i profesjonalnych artystów czy amatorów. Więcej informacji.

Art Selfie otwiera drzwi do świata sztuki, pokazując obrazy, na których twarz do złudzenia przypomina naszą. Gdy zrobimy sobie selfie, model systemów uczących się porówna nasze zdjęcie z twarzami znajdującymi się na dziełach sztuki udostępnionych nam przez współpracujące z nami nad tym projektem muzea. Po krótkiej chwili wyświetlą się nam wyniki wraz z wartością procentową określającą wizualne podobieństwo między naszą twarzą a wybranymi dla nas obrazami. Następnie możemy kliknąć dany obraz, aby dowiedzieć się więcej o nim samym oraz artyście, który go namalował. Więcej informacji.

A gdyby tak można było usłyszeć, jak brzmi kolor? Dzięki tej współpracy z Centrum Pompidou i systemom uczącym się możesz (prawdopodobnie po raz pierwszy w życiu) doświadczyć synestezji, którą był obdarzony Wassily Kandinsky, i „usłyszeć”, jak brzmi jego arcydzieło Żółty – czerwony – niebieski. Więcej informacji. 

Innym projektem, który w zupełnie nowy sposób łączy ludzi z kulturą, jest Giga Manga. Pomaga on tworzyć niepowtarzalne postacie z mangi z pomocą systemów uczących się. Wystarczy naszkicować kilka prostych linii i dodać trochę kolorów, a potem pozwolić systemom uczącym się zająć się resztą. Natomiast po sukcesie projektu Art Selfie stworzyliśmy także Art Transfer i Pet Portrait.

Sztuczna inteligencja wykorzystywana przez artystów w pracy twórczej

To narzędzie do tworzenia choreografii oparte jest na sztucznej inteligencji i powstało we współpracy ze znanym choreografem Wayne’em McGregorem. Generuje prawdziwy ruch inspirowany archiwum Wayne’a McGregora, tworząc żywy dialog między tancerzami i tancerkami i jego 25-letnim dorobkiem. „Living Archive” możesz wypróbować tutaj. 

POEMPORTRAITS to dzieło zbiorowe online stworzone przez artystkę Es Devlin we współpracy z Laboratorium Google Arts & Culture i technologiem Rossem Goodwinem. Umożliwia tworzenie wierszy z pomocą sztucznej inteligencji. Projekt ten jest dostępny online i obecnie znajduje się w centrum sztuki Barbican Centre w Londynie, gdzie stanowi część instalacji dostępnej w ramach wystawy ,,AI: More than Human". 

Gdyby to owady zapylające projektowały ogrody, co zobaczyliby ludzie? To jedyne w swoim rodzaju dzieło sztuki o nazwie Pollinator Pathmaker, stworzone na zlecenie ogrodu botanicznego Eden Project mieszczącego się w Kornwalii we współpracy z artystką Alexandrą Daisy Ginsberg, wykorzystuje narzędzie algorytmiczne, które pomaga projektować ogrody z myślą o zagrożonych wyginięciem pszczołach i motylach.

Poprzez granty, które przyznajemy w ramach programu Artists and Machine Intelligence (AMI), wspieramy osoby ze świata sztuki wykorzystujące systemy uczące się w tworzonych przez nich pracach. Pokazuje to różne możliwości stosowania sztucznej inteligencji w tej dziedzinie. Od 2019 r. zróżnicowana grupa artystów i artystek z całego świata współpracuje z zespołem kreatywnych technologów Google, badając zastosowanie technik systemów uczących się w filmach, poezji, sztuce dźwiękowej oraz interaktywnym opowiadaniu historii.
Będziemy nadal badać możliwości, jakie oferuje sztuczna inteligencja na styku sztuki i technologii.